Door: Drees Koren – Kiind magazine
Vera Helleman (40) levensleraar, spreker en schrijfster van onder meer het boek ‘Moeiteloos jeZelf zijn’, moeder van vier kinderen:
Is een kind de goeroe van de ouders?
“Een kind is altijd in het hier en nu, en eigenlijk is dat ook de definitie van een goeroe; die brengt je naar het hier en nu. De meeste ouders vatten hun kind niet zo op, omdat ze zelf vastzitten in hun rol als ouder. Maar het kind wil jouw niet als (moeder)rol, hij wil je als (moeder)mens.”
Wat kunnen we van onze kinderen leren?
“Hoe ben je jezelf? En hoe ga je met je menszijn om? Als een kind verdrietig is, doet hij geen moeite om dit te camoufleren, hij laat verdriet zich reinigen. Als hij boos wordt, vindt hij zichzelf niet stom. Zijn instinct weet hoe het om moet gaan met emoties, maar wij leren het weer af.”
“Wij volwassenen doen erg ons best om ons anders voor te doen dan we zijn en delen van onszelf te onderdrukken. Kinderen nodigen ons uit om volledig mens te zijn. Die zien onze belemmeringen (tekortkomingen bestaan niet ;) en gaan daar lekker in zitten prikken. Ze merken het als we niet oprecht zijn, onze gevoelens niet uiten. Maar tegelijkertijd leren ze van ons voorbeeld. Zo leren we hen: er is een laag zoals je je voelt, en een laag zoals je je moet gedragen, terwijl we dat op een lijn willen hebben. Wees als ouder gewoon boos als je boos bent, dan begrijpt je kind je vaak prima.”
Hoeven wij hen niets te leren?
“In principe hebben we alleen verantwoordelijkheid voor het gezond houden van het lichaam, dus heel praktisch hoe je je lichaam gezond moet houden, dat je je tanden moet poetsen en oppast voor de auto’s op straat. Maar ook hoe je in je primaire levensbehoeften moet voorzien. Wij weten inmiddels enigszins hoe deze gekke maatschappij werkt.Wat het kind voor zijn emotionele ontwikkeling nodig heeft, weet het eigenlijk heel goed zelf.”
Hoe kunnen we hen dan toch optimaal begeleiden?
“We kunnen hen helpen om hun eigen ja of nee te erkennen en hierachter te blijven staan, oftewel: naar hun hart te luisteren. (en niet naar onze ja of nee) Soms levert dat misschien problemen op met de buitenwereld, maar daar worden ze sterk en zelfbewust van.”
“Een ander belangrijk onderwerp is onze bewuste en onbewuste overtuigingen. Wij zijn kinderen, door ze onze overtuigen op te dringen, aan het kokeren, terwijl er misschien wel veel meer mogelijkheden zijn. Een open mind is het belangrijkste gereedschap voor een rijk leven, want hoe meer je voor mogelijk houdt, hoe meer er ook mogelijk is. Het is dus aan ons, om ze hierin te prikkelen.
“Ouderschap vraagt veel bewustzijn en liefdevolle aanwezigheid. Het nodigt je uit om je eigen meester te worden. Maar dan moet je wel bereid zijn om te leren.Durf je kind in de ogen te kijken en realiseer je: shit, ik ben hij en hij is ik. Als ik hem afwijs, wijs ik ook mezelf af. En ook: wat is het toch fijn om bij hem te zijn.”
