Een warme ontmoeting van autist naar autist, waarin deze persoon sinds jaren weer ontspanning voelt in contact. Vera spreekt over het ontbreken van ik-referentie, wat dat betekent en waarom mensen met ASS een hekel hebben aan regels.
Abonneer je op onze nieuwsbrief
We gebruiken MailChimp als ons marketingautomatiseringsplatform. Door hieronder te klikken en dit formulier in te dienen, erkent u dat de door u verstrekte gegevens worden overgedragen aan MailChimp voor verwerking in overeenstemming met het Privacybeleid en de Voorwaarden van MailChimp.
OMDAT INZICHT HET VERSCHIL MAAKT
Het Emotie Expertise Centrum heeft als doelstelling het overdragen van kennis en inzicht over de functie, boodschap, werking van en omgang met emoties.
Wij streven ernaar dat emoties weer de positieve aandacht krijgen die ze verdienen, zodat de mens in balans met zichzelf en zijn omgeving kan functioneren.
Is het niet hebben van een “ik-referentiekader” alleen voorbehouden aan mensen met autisme?
Ja! Hoewel het verward kan worden met een teruggetrokken ik wat we bij trauma zien
Hoi Vera,
Ik heb je filmpje net gekeken, onwijs interessant.
Wat ik me nu afvraag, als er geen ik gedachte is bij autisten, hoe zit het dan met eigenwaarde?
Groeten,
Lieuwe
Eigenwaarde moet uit het Zelf komen. zielslaag en daar kan het dan ook heel stevig verankerd worden.
Beste Vera,
Ik ben door de eerste minuten van je video heel geworsteld. Ik krijg er namelijk enorme kortsluiting van, als recent gediagnosticeerde vrouw met autisme. Ik snap het begrip “ik referentie” niet. Ik begrijp zelfs niet wat het “ik” dan is. Heb je daar een concretere definitie van? Want ook na het volledig afkijken snap ik nogsteeds niet wat het is.
Ik ben wel blij dat ik ben blijven kijken ondanks de errors die het gaf. Het was ook een feest van herkenning. Ik snap nu beter waarom ik medezeggenschap zo leuk vind. Opkomen voor anderen. Ik was en ben ook altijd diegene die haar mond opentrekt als er iets is.
Ik heb zelf ook eens in een grote groep een directeur aangesproken op bepaald gedrag. Met dezelfde energie die jij beschrijft. Iedereen verklaarde me achteraf voor gek, omdat het wel eens me de kop kon kosten. Maar de directeur gaf naderhand aan dat hij het heel erg gewaardeerd had dat ik zo eerlijk durfde te zijn. Ik snap ook niet waarom mensen hun mond niet open trekken als ze ergens last van hebben, nooit begrepen..
Ook je situatie met “wat wil je vanavond eten” is zo bekend! Ik besefte me dat ik het automatisch al omboog naar “waar heb ik nu zin in” om die vraag te kunnen beantwoorden. Dus je video brengt me veel inzicht.
Ik ga met veel nieuwsgierigheid je andere video’s bekijken. Dank je wel hiervoor!
Met vriendelijke groet,
S.
Hey Vera, dit is ZO FANTASTISCH GOED! Wat een geweldige ontdekking van je. Ik wens je heel erg toe dat je dit aan heel veel mensen mee kan geven. Zo heerlijk om een echte expert aan het werk te zien. Wat een andere kijk op autisme. Ik herken er zelf ook wat dingen van en het klinkt heerlijk om die ‘ik’ gewoon weg te gooien.
Ik had er nog nooit zo tegenaan gekeken. Het legt een aantal puzzlestukjes op hun plek. Een ik-referentie voor de toekomst is eigenlijk een soort toneelstukje, je weet immers nog niet hoe het gaat zijn.
Het doet ook iets met mij, zonder autisme, maar niet neurotypisch. Ik vraag me af wat de meeste mensen die bezig zijn met zelfontwikkeling hieraan kunnen hebben. Als je bezig bent met grenzen, behoeften, wensen, dan kun je die in principe niet weten in de toekomst. Daar loopt iedereen dus tegenaan, of niet? Wat interessant!
Ik help mensen met paniekstoornis, ik herken een analogie tussen ons, dat mensen er helemaal verkeerd tegenaan kijken, waardoor het een heel groot probleem wordt, terwijl het heel eenvoudig kan zijn en er zelfs veel moois onder zit.
Ik juich je toe! Veel succes.
Warme groet,
Mike Hoffmeister