door: Daniella Sloots
voor: Yoga International
OMARM AL JE EMOTIES, ze wijzen je de weg
Emoties brengen ons in beweging en zaaien tevens vaak verwarring. Wat moeten we er mee? Sommige labelen we als ‘goed’, andere zijn ‘fout’ en dienen genegeerd, onderdrukt, getransformeerd, geneutraliseerd, bevochten, opgeruimd of ontstegen te worden. We moeten er ‘mee leren omgaan’ of ze door ons heen laten waaien als voorbij trekkende wolken. Shut up, you monkey mind! Levensleraar Vera Helleman brengt nu gelukkig helderheid in het emotiemoeras met haar boek De Emotie Encyclopedie. De 350 emoties die zij beschrijft blijken NIET lastig, maar een kompas naar geluk!
Sommigen beweren dat de ziel het lichaam onderricht. Maar stel dat het net andersom is? Dat het lichaam door middel van emotionele signalen en zintuiglijke gewaarwordingen de ziel helpt zich aan te passen aan het aardse bestaan? Voor haar analyseert, vertaalt, het onbeschreven papier, de inkt en de pen verschaft waarmee de ziel op ons leven kan schrijven? Stel dat al onze emoties als een soort navigatiesysteem bedoeld zijn, om ons de ‘juiste’ kant op te sturen? Namelijk de kant die voor ons Zelf klopt?
Vera Helleman, auteur van De Emotie Encyclopedie:
“Op een ochtend, voorafgaand aan het schrijfproces, ‘zag’ ik het hele plaatje. Het hele scala aan emoties is bedoeld als feedbacksysteem op onze overtuigingen. Acht emotie-categorieën (liefde, vreugde, verbazing, verdriet, angst, afkeer, boosheid, schaamte en schuld) geven aan in welk (levens)thema/proces je momenteel zit. Elke denkbare emotie is als een gids die je begeleidt op je pad. Een liefdevolle bondgenoot. In de emotie encyclopedie heb ik hun boodschappen vertaald. Deze kennis is zò belangrijk, dat die breder gedragen mag gaan worden. Er is heel veel in beweging en wij zullen ook deze laag van ons mens-zijn moeten begrijpen en integreren om méé te kunnen naar een volgend level van Zijn.”
Wat een verademing toen ik recent de emotie encyclopedie van Vera Helleman, na twee jaar wachten, eindelijk in handen kreeg. Terwijl ik meer en meer lees over alle verschillende emoties en hun subtiele nuances, die nét weer anders voelen en betekenen, is het alsof ik word ingewijd in een taal, waarvan ik niet wist dat zij zo weids, rijk en diep kon zijn. Ik zak als vanzelf dieper in mijn geavanceerde, fysieke voertuig, dat zowel geest, emoties als lichaam huisvest. Tegelijkertijd is het na elkaar lezen van alle variaties van één bepaalde emotiecategorie als het lezen van toonladders. Een parallel met muziek die Helleman zelf ook maakt in haar boek:
Emoties zijn vernauwingen of verruimingen in onze gevoelslaag
Als ik spreek over lagen, dan kun je dat vergelijken met octaven. Een piano bijvoorbeeld bevat acht octaven. Iedere octaaf bevat acht volle noten. De C in een hoog octaaf is een andere trilling, vibratie, frequentie dan een lage C, maar bevat dezelfde soort informatie. Wanneer je één C aanslaat, gaan alle C’s meetrillen. Zo kun je misschien ook volgen dat een C-gedachte kan doortrillen in de gevoelslaag als een C-emotie en vervolgens als C-manifestatie zichtbaar wordt in jouw fysieke lichaam. En niet alleen in jouw fysieke lichaam, ook in jouw fysieke werkelijkheid.”
Gedachten - overtuigingen - emoties
Gedachten an sich zijn niet creërend. Dat zijn je overtuigingen. Gedachten, waarvan je er dagelijks zo’n 60.000 hebt, zijn het materiaal waar je uit kunt kiezen. Allemaal resoneren ze min of meer met jouw oorspronkelijke symfonie, ofwel je intentie. Jij bepaalt welke gedachten je wel of niet gelooft en welke jij pakt als werkmateriaal. Die gekozen gedachten worden waarheid voor jou: je maakt ze tot overtuiging. Het zijn deze overtuigingen die creëren, wanneer ze beginnen te resoneren in je energieveld. Jouw emotionele lichaam respondeert vervolgens met emoties om feedback te geven of de overtuiging wel harmoniseert met wie jij werkelijk bent. Indien niet, dan doet dat pijn. Die emotionele pijn wil jou alert maken, zodat je bij de eerstvolgende kans een andere gedachte kiest om mee te bouwen. Oftewel: er is een keuzemoment. Vandaar de uitspraak: geluk is een keuze.
Let op! Wanneer jouw innerlijke symfonie haar intentie in energietrillingen de wereld in stuurt, moét het dwars door jouw overtuigingensysteem heen. Wanneer die niet harmoniseren met wie jij werkelijk bent, dan zul je slecht afgestemde creaties aantrekken. Leer jouw overtuigingen dus afstemmen op je intentie. Dan gaat het niet meer om wat jij wilt, maar om dat jij wilt wat je wenst. ‘Willen’ is persoonlijke wil. ‘Wensen’ komt vanuit het hart. Hoe beter we dus luisteren naar onze emoties, hoe preciezer we onze overtuigingen kunnen afstemmen op wie we werkelijk zijn en een leven kunnen creëren dat prettig is en klopt. (Bron: De Emotie Encyclopedie)
_______________________________________________________
Lui / geen zin
Ken je dat? Je zit achter je bureau en werkt. Na een tijdje voel je een onbestemde onrust opkomen. Je denkt: “ik wil bewegen, naar buiten, wat frisse lucht ...” Je hart maakt zelfs een klein sprongetje. En ... vervolgens blijf je zitten: je werk moet eerst af, je mist de energie om op te staan (?), het kan of mag niet (van jezelf), want het is nog geen lunchpauze. Even later voel je je - gek genoeg - traag. Zwaar. Uitgeblust. Lui zelfs. Inmiddels heb je ook helemaal geen zin meer. Dit gebeurt regelmatig als je eerlijk bent. Een gewoonte. Ach, werden we als kind al niet geconditioneerd om stil en braaf op onze stoel te blijven zitten op school, in een kerk, bij (familie)bezoek of visite, aan de eettafel ... Terwijl we misschien liever hadden willen spelen, ontdekken, experimenteren en ons uitleven? Gaandeweg verliezen we zo het contact met onze emoties en de verbinding met ons Zelf. Uiteindelijk weten we niet meer wat we voelen en kunnen het ook niet (meer) benoemen. In plaats van Voelen, Luisteren en Handelen hebben we de weg gekozen van onderdrukken (pijn) of projecteren (drama).
De emotie encyclopedie over ‘Lui’:
Het energieveld van lui ziet eruit als een vulkaan die niet explodeert maar implodeert en onderaan door de botsing met zichzelf tot stilstand komt.
... Wanneer we ons lui voelen hebben we de opkomende energiegolf van beweging genegeerd en onderdrukt, waardoor hij implodeert. Deze energie slaat dan op zichzelf terug, valt stil en we voelen ons lui.
“Lui vertelt je dat je niet je natuurlijke flow tot beweging hebt gevolgd.”
De energie die nu is geïmplodeerd is niet weg. Energie gaat nooit weg, het verandert enkel van vorm. Die energie had willen stromen en nu borrelt hij ziekmakend van binnen. Mijn advies: ga bewegen. Kom in beweging, en zorg dat er weer een uitgaande stroom op gang komt, waardoor je systeem weer in zijn natuurlijke beweging komt. De natuurlijke beweging krijgt energietoevoer via je stuit en stroomt weer naar buiten via je hartstreek (voor en achter), je mond en ogen, en blijft zo circulair doorstromen.
‘Geen zin’ geeft onze spagaat aan tussen wat ‘moet’ en wat ‘klopt’ in termen van energetische logica. ‘Geen zin’ gaat over trouw zijn aan je innerlijke flow en de ‘moetjes’ in je leven onderzoeken. Leg je jezelf die ‘moetjes’ op, of zijn ze werkelijk en oprecht? Zoek naar een weg tussen moeten en willen.
Emoties als stemvork
Een yogini vertelde me recent: “je lichaam is precies de bibliotheek van je eigen levensgeschiedenis. Elke cel van je lichaam onthoudt alles wat er ooit gebeurd is. Als je stretcht in yoga, dan open je letterlijk cellen, alsof een boek zich opent. Tijdens een yogales kun je je ineens afvragen: waar komt dat verdriet vandaan? Er komt emotie vrij, waarvan je misschien niet weet vanwaar dat dat komt. Maar een lichaam liegt niet. Een lichaam opent. En als je wilt groeien dien je wel te luisteren.”
Ik voel me dankbaar voor dit boek. En ‘dankbaar’ vertelt mij dat ik ben gevoed in wat ik werkelijk nodig had. Ik adem dit gevoel diep in en voel hoe het mijn systeem heelt.
Emoties:
- gaan altijd over NU:
Ze geven feedback op welke gedachte je zojuist hebt waar gemaakt en vragen je ook om op dit moment daarin een stap te zetten of aanpassing te maken.
- gaan altijd over JOU:
Alles waar jij emotioneel op reageert geeft een boodschap aan jou.
- zijn altijd in beweging:
Jij bent niet boos, het is aan het ‘bozen’ in jou. Emoties zijn werkwoorden. Ze komen en gaan en blijven komen, zolang jij de gedachte erachter blijft geloven. Emoties geven zodoende een proces weer.
- hebben altijd een tegenpool:
Emoties geven een thema weer. Bijvoorbeeld ‘onzekerheid’. Aan de andere kant zit dan ‘zekerheid’. Hoe verder je uit het midden gaat, hoe extremer je ook de andere kant op kunt kelderen. Dit is een voortvloeisel uit onze polaire wereld.
(Bron: De Emotie Encyclopedie)
